به فیلم رای بده:
فیلم در یک 24 ساعت می گذرد و داستان مردی است که در یک روز کامل هیچ چیزی را به یاد نمی آورد.
فیلم اعترافات ذهن خطرناک من، یک فیلم موقعیت است. فیلمی که داستان برای تمام شدن ندارد، فیلمی که فقط میخواهد یک روز از داستان چندین روزه زندگی یک نفر را نشان دهد. فردی که در پنجمین روز از یک داستان کلی قرار دارد. پنجمین روز از روزهایی که برایش ساختهاند و همه روزها در یک تکرار و فراموشی قرار دارند. فیلمی ...
در شرايطي كه ويترين سينماي ايران پر شده از فيلم هاي مشابه و آثار اجتماعي و تلخ به سبك اصغر فرهادي، فيلمي مثل اعترافات... با مايه هاي دراماتيك جديدش و با ساختار بصري فكرشده و پرجزيياتش يك پيشنهاد قابل تامل و البته اورجينال است.
اعترافات ذهن خطرناک من، مزیت هایی همچون بازی خاص سیامک صفری، فیلمبرداری و میزانسن هایی چشمگیر، و موقعیت سازی هایی تأمل آور دارد، اما همه این ها در غیاب یک نکته مهم، فاقد کارکرد می شوند: فیلم اندیشه مرکزی ندارد. این که شخصیتی نیمه روانی و هذیانی ماجراهایی مرموز را از سر بگذراند و فردایش دوباره همان روال ...
فیلم با مضمون و مایه ی آشفتگی و پریشانی حرف خود را میزند ، حرف خود را با شلختگی شخصیتهایش چه از لحاظ روانی و چه از لحاظ فیزیکی و سبک زندگی میگوید
اعترافات ذهن خطرناک من برای هومن سیدی یک تجربۀ نافرجام به حساب می آید اما فیلم چهارمش یعنی خشم و هیاهو توانست این فیلمساز را از مسیر خطرناک فرمالیستی نجات دهد