به فیلم رای بده:
تو میدونی من از چیه مارادونا خوشم میآد؟ از اینکه تو زندگیش هیچوقت واقعیت و رویا براش مرز نداشت، وقتی بازی میکرد با همه وجودش بازی میکرد، پرواز میکرد، بازی نمیکرد، وقتی معتاد شد یه کوه کوکائین میریخت جلوش د بکش همه چیزو تا تهش میرفت، خودشو لوس نمیکرد... همهاش برای این بود که واقعیت و رویا براش مرز نداشت، اگه هم داشت اون نمیتونست مرزشونو تشخیص بده
تنها نقطه اوجی که میشود در باره این اثر به قضاوت نشست، نوعی نوآوری در سیاهنمایی مفرط از جامعه ایرانی است که در حقیقت در خلال سکانسهای مختلف یک اجتماع ازهمگسسته و فروپاشیده را به نمایش میگذارد اما به ریشههای این بحران اشارهای نمیکند که چرا و چطور و در خلال غیاب کدام عامل مهم وضعیت اجتماعی به نقطه ...
فيلم گره هاي بسياري دارد که درک آن ها با تماشاي بار اولش آسان نيست و با هر بار ديدن فيلم مطمئناً مخاطب خواهد توانست به بسياري از جزييات نهادينه شده در فيلمنامه پي ببرد و چنين مسئله اي در سينماي غيرجدي کمتر مورد توجه قرار مي گيرد. درواقع فيلمنامه آن قدر تو در تو و پيچيده است که به نظر مي رسد اجزاي آن ...
"من دیه گو..."کمدیی منتقدمآب است؛نقد به اجتماع،روابط،مرعوبیت به غرب ،هنر و خصوصا فیلمنامه نویسی و ممیزی نیز
فیلم من دیگو مارادونا هستم باوجودآنکه شدیداً تأثیر پذیرفته از سبک شوخیهای وودی آلن و مل بروکس بوده و طنز ذاتی آن تحت تاثیر چخوف بوده اما بهخودیخود فیلمی قابلتوجه و زیبایی است که آن را میبایست جزو بهترین فیلمهای مدرن سینمای ایران دانست که تا حد زیادی به استانداردهای سینمای مدرن جهان نزدیک شده ...