بدون مرز (1393)

فیلم زیبایی بود. هم خوش ساخت هم معناگرا بود. شاهکار سینمایی نبود ولی ارزش دیدن داشت.

وقتی در صف سینمای استقلال ایستاده بودم کسی متقاضی دیدن این فیلم نبود شاید بخاطر اینکه کارگردان و بازیگران مشهوری و شناخته شده ای ندارد کارگردانی که حتی اسمش هم برایم آشنا نبود ولی وقتی که از سالن سینما بیرون امدم همان بچه هایی که هنوز در صف بودند برای دیدن فیلم بعدی از من پرسیدند فیلم چطور بود ؟ گفتم کم دیالوگ و فقط با سه بازیگر ! خوشحالم که فیلم را دیدم برای من که زاده خرمشهرم دیدن این فیلم بسیار لذت بخش بود ... بدون مرز فیلم منحصر بفردی است با سه بازیگر و بسیار کم دیالوگ و از این نظر می تواند سرمشقی باشد برای سینماگرانی که پرحرفی های بازیگران انها , بیننده را دیوانه می کند ! درواقع این فیبلم فقط یک بازیگر دارد انهم علیرضا بالدی است. که بخوبی از ایفای نقشش برآمده است . شروع فیلم مرا به یاد دونده امیر نادری می اندازد ولی بعدا متوجه می شویم که این فیلم یک تفاوت بنیادی با ان فیلم دارد و لی از نظرکم دیالوگ بودن و جلوه های بصری و بعد سینمایی ساختاری شبیه فیلم دونده دارد ....

انسان در مرز و استعمار؛ یا دال هایی رها از سلطه! فیلم «بدون مرز» به کارگردانی و نویسندگی «امیرحسین عسگری» جهانی را روایت می کند که در آن انسان در بند «مرز»، «استعمار» و «جنگ» اسیر است؛ تاریخ تازیانه جهان استعمارگر سفید پوست و چشم روشن را بر پیکر مردمان تیره روز و فرودست حفظ کرده است؛ در فیلم با کشتی شکسته و ویرانه ای از تاریخ طرف هستیم که نماد «سلطه» و «جنگ» در منطقه است؛ قهرمانان فیلم، کودکان بی سر پناه، از طبقات پایین هستند که در «مرز دیگری» قرار گرفته اند. «ایرانی»، «عراقی» و در آخر، «سرباز فراری آمریکایی» که به جمع اسارت آن ها اضافه می شود؛ در فراسوی مرز، اسیر هستند. تأکید فیلم ساز بر «مرز»، «نسبیت فرهنگی» و بیشتر از همه به «انسان» و «زندگی»، محور شکل گیری حلقه داستان است؛ داستانی از جنگ و استعمار؛ داستانی از فقر و خردسالی. جالب اینجا است که «دیگری بزرگ» یا همان «ایدئولوژی» حضوری پررنگ در فیلم دارد؛ او بر کودکان فشار می آورد که باید با یکدیگر بجنگند؛ باید با یکدیگر دشمن باشند؛ همدیگر را «دشمن» خطاب کنند؛ ولی، «انسان» و «دنیای نمادین انسانی» جای خود را پیدا می کند. فیلم در لب مرز «پروپاگاندا» حرکت می کند؛ به علاوه، کلیشه های فیلم های متظاهر «روشن فکر نما» فیلم را تهدید می کنند؛ ولی، فیلم توانسته است از این سراشیبی جان سالم به در برد. ژانر فیلم را از نظر «رابرت مک کی/robert mckee» باید ژانر «هنری» در ترکیبی با ژانر «جنگی» دانست؛ از سویی، کارگردان فیلم با آگاهی، جنگ و انفجار های ناشی از آن را در آن سوی مرز قرار می دهد؛ قضاوت های خیلی کمی می کند؛ و به «انسان»، «زندگی»، «هویت»، «فرهنگ»، «استعمار» و «اسیری» می پردازد. «فرانتس فانون/Frantz Fanon» در کتاب «نفرین شدگان زمین/The Wretched of the Earth» در این باره می نویسد که چگونه بومی ها، در دوران استعماری، به عنوان «بومی» خلق و ترجمه شده اند و در «فرهنگ روان نژند» استعمار، به مثابه «دیگری بی ارزش» ثبت گشته اند.» (یانگ، 1391: 171). اگر از لحاظ «بینامتنیت/intertextuality» به فیلم بنگریم به فیلم «کلاس درس/The Class» اثر «لارن کانته/Laurent Cantet» در سال 2008 می رسیم؛ که به التقاط فرهنگ ها و تخاصم نژادی، طبقاتی و استعماری توجه ویزه می کند. شروع فیلم و نمای آغازین، ترکیب و تکثر دانشجویان مختلف در کنار معلمان گوناگون را با تصاویری لرزان و دوربین روی دست به نمایش می گذارد؛ بلافاصله، ما به کلاس ادبیات فرانسوا ماری با حضور دانش¬آموزان 14 الی 15 ساله تازه وارد روبرو می شویم؛ کلاس درس، معلم، شاگردان، فضا و دوگانی ابتدایی و کلیدی فیلم؛ یعنی، دوگانی «معلم/شاگرد» ما را به یاد دوگانی «خدایگان/بنده» می اندازد؛ که «هگل/Hegel» فیلسوف آلمانی برای بررسی «خود/دیگری» به کار برد، و آن را به شکل رابطه «آفریننده» یا یک «ارباب» می کاود؛ نشانگان دیگری که در ابتدای فیلم رخ می نماید، «هویت»، «فرهنگ» و «نژادهای گوناگون» دانش آموزان در یک کلاس درس واقع در یک کشور اروپایی استعماری است؛ انگار، تمثیلی از جهان، یک جهان کوچک را شاهد هستیم. در فیلم بدون مرز با دوگانی های: «رهایی/اسیری»، «جنگ/صلح»، «استعمارگر/فرودست» روبرو هستیم. این دوگانی ها تا انتها ما را با خود می برند و جهانی پر از «اسارت» را شکل می دهند. یانگ، جی.سی.رابرت (1391) درآمدی اجمالی بر نظر بر پسا استعمارگری، ترجمه¬ی: فاطمه مدرسی و فرح قادری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

تبریک به کار گردان....

واقعاعالی بود مخصوصا کارگردانی که از پسری که بازیگر نیست بازی به این قشنگی گرفته.انشاا.. کارهای بعدی

10از10 مرحبا به کارگردان

نمره ى من ١٠ از ١٠ به اين فيلم...... به نظرم بازى گرفتن از دو نابازيگر خيلى سخته اونم تو يه تك لوكشين و اونم تو اولين تجربه ى كارى..... قطعاً گروهى كه با هم اين فيلم و به نتيجه رسوندن ... نتيجه ى خوبى هم خواهند گرفت.... اول به كارگردان و بعد به تك تك عوامل خسته نباشيد ميگم..... روزگارتان بر وفق مراد

به نظرم این فیلم عالی بود و نشون داد انسانها با هر زبانی میتونن کنار هم و سر یه سفره بشینن نمره من 10 از 10

آقاى مصطفا فك كنم موسيقى ساخته ى. اقاى ارجمند بود و بسيار عالى و هماهنگ

فیلمنامه عالی کارگردانی عالیتر با ارزوی توفیق برای امیر حسین عسگری

10از10

فیلم بسیار جذاب و پر معنایی ست امیدوارم بزودی زود کارهای بیشتری از استاد امیرحسین عسکری ببینیم.

از اینکه می خواستم یک فیلم از کارگردانی که حتی اسمش هم برام آشنا نبود فیلم ببینم احساس خوبی نداشتم ولی وقتی که از سالن داشتم میومدم بیرون حس عجیبی داشتم از دیدن فیلم.... موجی از شادی همراه با حس غرور از تولد اینچنین کارگردانی در سینما !!!.... حتما کارهای بعدیشو هم دونبال خواهم کرد...

اگه بتونید چهل دقیقه اول فیلم رو تحمل کنید که به نظرم کار راحتی هم نیست با یک شگفتی خوب رو به رو میشید و بعدش فیلم تازه جون میگیره و ریتم خوبی هم به دست میاره و مخاطب رو با خودش درگیر میکنه و با یک دکوپاژ بسیار عالی و همه اینا باعث میشه فیلم خوبی شاهد باشیم . فقط سعی کنید چهل دقیقه اول رو تحمل کنید بعدش قول میدم فیلم راضیتون میکنه .

جزو معدود فیلم های ایرانی است که دلم میخواد چندین بار دیگه ببینمش موضوعش فوق العاده است و برعکس بسیاری از فیلم های دیگه درطول فیلم نمیشه ادامه اونو حدس زد اسم آقای عسگری با این فیلم تو ذهن من حک شد آفرین

بد نبود

يكي از زيبا ترين فيلمهاي صلح كه تا كنون ديدم از جمله فيلم war horse و از جمله فيلمي كه در جشنواره سال گذشته همه را غافلگير كرد فيلم و تنهاي تنهاي تنها به همه دوستداران صح پيشنهاد ميكنم به آساني از كنار اين فيلم عبور نكنيد و كمي مكث كنيد و تنها آني بيآنديشيد بر جنگ برضرب آهنگ دلخراش جنگ بر خانواده و او كه در انتظار بازگشت است از جنگ بر خانواده و او كه قرباني شد در جنگ بر خانواده و او كه در كشورهاي همسايه شاهد است بر جنگ

اگر در جشنواره امسال یک فیلم دیدیم که بشه بهش گفت فیلم و بهش صفت هنری بودن و انسانی بودن داد، این فیلم بوده. تبریک به کارگردان و نویسنده و همه عوامل

جالبه که از آهنگ فیلم کنعان برای فیلم استفاده کرده!