عصر یخبندان (۱۳۹۳)

عصر یخبندان فیلمی است که در گونه ی درام اجتماعی طبقه بندی می شود و هدفش آسیب شناسی لایه های جامعه است که این امر در پس روایت قصه های تو در تو و مربوط به هم جربان دارد. اولین مولفه ی فیلم این است که شخصیت اصلی نمی توان برای آن تعریف نمود و اصولآ این امر ضعف فیلمنامه را نمی رساند چون در روایت های خورده پیرنگ اساسآ پرسناژ اصلی ساخته نمی شود بلکه آدمها تیپ هایی هستند که در دل روایت اپیزودیک خود، کنش ها و واکنش هایشان  تبدیل به اکت نمایشی می گردد و در بسیاری از نقاط این اکت ها ماننده زنجیر به هم وصل است. یعنی می توان گفت که کلیت عصر یخبندان و مزیت تآثیر گذاری درامش، به همین مکمل بودن تیپ ها به یکدیگر، بستگی دارد و پیشبرد این موضوع در دل فرم و خلق محتوا بسیار سخت به وقوع  می پیوندد. اما این اثر با پیچیدگی ای که در فیلمنامه اش دارد توانسته هم درام خلق کند و هم قصه را با فرمش جلو ببرد. فیلم روایتش را به صورت تو در تو و در دل اپیزودهایی شروع می کند که در نگاه اول تماشاگر را  کمی سرگردان نموده اما بعدآ با شکل دادن به قصه ی آدمهایش و در نقطه ی ثقل درام، با ربط  دادن افراد به یکدیگر، بستر سازی ای را شکل می هد که تماشاگر با حس تعلیق و کنجکاوی، دیگر نمی تواند دست از فیلم بکشد و اینگونه درگیرش می شود. اصولآ چنین نوع روایتی، روش تمامی فیلمهای خورده پیرنگ و اپیزودیک است و ما به ازای آن را می توان در فیلمهای موفقی همچون عشق سگی، 21 گرم و بابل مشاهده کرد. یعنی در آغاز بیننده در ورطه ای پرتاب می شود که از قصه ی فیلم ناآگاه است و دقایق نخست به صورت  سرگردان اثر را دنبال می کند اما وقتی در مرکز بحران قرار گرفت آنجاست که آدمهای قصه با کدهایی که فیلمساز از آغاز در جریان قصه ...