در میان ستارگان | Interstellar (2014)

فیلم در بخش‌های مختلف پُرحرارت، نفسگیر، امیدوار و سوزناک است. «در میان ستارگان» دستاورد شگفت‌انگیزی است که حتما باید روی بزرگ‌ترین نمایشگرها و با بهترین سیستم‌های صوتی ممکن، دیده شود. این فیلم برخلاف علمی‌-تخیلی‌های عامه‌پسندِ بی¬اساسی که هالیوود معمولا ارائه می‌کند، یک علمی‌-تخیلی واقعی برای تشنگان این ژانر است.

اگر در علم روح دمیده شود، تبدیل به یکی از فیلم¬های نولان خواهد شد. دوتا از فضاپیماهای فیلم وزنی بالغ بر هزار پوند داشته‌ و در یخچالی در ایسلند سرهم‌بندی شده‌اند. بزرگترین دستاورد «در میان ستارگان» این است که تمام منطق‌های نمادین‌اش جلوی بُعد شخصی‌اش را نمی‌گیرند. جلوی داستانی که می‌فهمد خصوصیاتی که ما را به عنوان انسان معرفی می‌کنند، از ویژه‌ترین جلوه‌ها هستند.

«در میان ستارگان» به طرز خوشبینانه و انسان‌گرایانه‌ای می‌گوید که اگر نور به آرامی درحال جان دادن در جایی باشد، شاید بتوان رونوشتی مناسب از آن را به عنوان جایگزین پیدا کرد. ولی در اینجا خبری از برآشوبیدن نیست. فقط همان باور سالم به شهامتِ یانکی‌وار به سبک قرن بیستم یافت می‌شود. اینکه آیا این الگو در این روزها به تنهایی کافی است، سوال دیگری است.