پرویز مردیست پنجاه ساله که همیشه با پدرش در شهرک آتی ساز تهران آرام زندگی کرده است. وقتی پدر پرویز، که تصمیم به ازدواج گرفته از او می خواهد خانه را ترک کند، پرویز ناگهان خود را در جهانی جدید و بیگانه می یابد. او تصمیم می گیرد به پدر و اهالی شهرک نشان دهد که نمی توانند به این آسانی او را از زندگی شان حذف کنند
حساسیت اخیر جوانان دهه شصتی در ایران، به شخصیت کارتونی «پدرِ پسرِ شجاع» میتواند شروع تاملی فلسفی باشد. ظاهرا هویت «پدرِ پسرِ شجاع» را باید در «پسرِ شجاع» جست و جو کرد، اما مسئله اینجاست که حتی «پسرِ شجاع» بودن نیز یک هویت توپر و منسجم به حساب نمی آید و در تمایز با پسرهای غیر شجاع تعریف شده است. غم انگیز تر آنکه هر کسی دیگری می تواند «پسرِ شجاع» باشد و این امر فردیت کسی را که با این نام بازنمایی شده است را با هجمه روبرو می کند. این همان خشونت امر نمادین است. امرنمادین شما را فروکاست می دهد و در حالی که شما رویای تکین بودن و منحصربفرد بودن را می پرورانید در لحظاتی به سختی فقدان این آرزو را به شما گوشزد میکند.
«پرویز» کیست؟ این پرسشی است که در سرتاسر فیلم پرویز شناور است. پرسشی که در کنار او ما را نیز آزار میدهد. ما شاهد جدال هویت خواهی پرویز در تقابل با امر نمادین هستیم. امر نمادین آن ساختار بیرون از ماست که قرار است در آن خویشتن خود را بازنمایی کنیم اما نه تنها ابزاری در دست ما نمی شود که این مهم را به انجام برسانیم بلکه به شکلی خزنده ما را از خویش بیگانه می کند و از ما سوژه ای منقسم و خط خورده میسازد. ما در جواب پرسش «من چه کسی هستم»، باید به واژه ها و نمادهای فرهنگی و اجتماعی متوسل شویم و به عبارت بهتر به جای تقرب به خویش، در خلال این نمادها از خود بیگانه و دور شویم. دست آخر این که این نمادها متعلق به ما نیستند نیز به شدت آزاردهنده است: وقتی میخواهم خودم را بشناسم و بشناسانم، به محض آن که می گویم «من» می دانم که بی شمار افراد دیگری نیز برای اشاره ...
حساسیت اخیر جوانان دهه شصتی در ایران، به شخصیت کارتونی «پدرِ پسرِ شجاع» میتواند شروع تاملی فلسفی باشد. ظاهرا هویت «پدرِ پسرِ شجاع» را باید در «پسرِ شجاع» جست و جو کرد، اما مسئله اینجاست که حتی «پسرِ شجاع» بودن نیز یک هویت توپر و منسجم به حساب نمی آید و در تمایز با پسرهای غیر شجاع تعریف شده است. غم انگیز تر آنکه هر کسی دیگری می تواند «پسرِ ...
خرده جنایتهای مردی چاق با راکت پینگ پنگ
وقتی پوستر تبلیغاتی فیلم "پرویز" را می بینیم، با تکه های همسان و ثابتی از زندگی روزمره مردی با هیکلی چاق مواجه می شویم که در یک خانه خالی، پشت یک میز دونفره به تنهایی نشسته است و با راکت پینگ پنگی بازی می کند. در تک تک این نماها وضعیت پرویز با تغییر کوچکی تکرار می شود و او را مردی می نمایاند که به دلیل وضعیت خاص جسمانی اش و سنگینی بیش از حدش تمایلی به تکان خوردن و حرکت ندارد و ترجیح می دهد همواره در همان موقعیتی که هست، باقی بماند.
همین رویکرد شخصیت است که منجر به روایتی کند و ساکن از زندگی ملال آور و کسالت بار مردی می شود که مدام به خاطر انفعال و بی عرضگی اش مورد تحقیر قرار می گیرد و با وجود هیکل بزرگش آنقدر آرام و بی آزار است که اصلا به چشم نمی آید و همیشه به حاشیه رانده می شود. صدای هن و هن ...
وقتی پوستر تبلیغاتی فیلم "پرویز" را می بینیم، با تکه های همسان و ثابتی از زندگی روزمره مردی با هیکلی چاق مواجه می شویم که در یک خانه خالی، پشت یک میز دونفره به تنهایی نشسته است و با راکت پینگ پنگی بازی می کند. در تک تک این نماها وضعیت پرویز با تغییر کوچکی تکرار می شود و او را مردی می نمایاند که به دلیل وضعیت خاص جسمانی اش و سنگینی بیش از حدش تمایلی به تکان خوردن و حرکت ندارد و ترجیح می دهد همواره در ...
انتقامی به سبک "پرویز"
"پرویز" فیلم خوبی است و حداقل نکته مثبتش آن این است که نمونه اش در سینمای ایران نیست. فیلم همانند خود پرویز که اضافه وزن دارد به کندی حرکت میکند. در ابتدا پرویز را موجودی بی آزار با شخصیتی درون گرا میبینیم که فقط پدرش را دارد و نفس نفس زدنش. اما وقتی متوجه می شود که پدرش قصد ازدواج و بیرون انداختن او را دارد و میبیند هم پدرش و هم دیگر اطرافیانش به او به چشم یک موجود بی مصرف نگاه میکنند که بود و نبودش یکی است ناگهان از لاک درونی خود خارج می شود و به نوعی انتقامش را از اطرافیانش (جامعه) میگیرد اما به شیوه خودش. انتقامی به سبک "پرویز"
پرویز تا هنگامی که در خانه پدرش است یک "پسربچه" 50 ساله است که تحت حمایت پدرش است و کارهای روزمره خانه را انجام میدهد ، غذا درست میکند ظرف میشورد با بچه ها پینگ پونگ ...
"پرویز" فیلم خوبی است و حداقل نکته مثبتش آن این است که نمونه اش در سینمای ایران نیست. فیلم همانند خود پرویز که اضافه وزن دارد به کندی حرکت میکند. در ابتدا پرویز را موجودی بی آزار با شخصیتی درون گرا میبینیم که فقط پدرش را دارد و نفس نفس زدنش. اما وقتی متوجه می شود که پدرش قصد ازدواج و بیرون انداختن او را دارد و میبیند هم پدرش و هم دیگر اطرافیانش به او به چشم یک موجود بی مصرف نگاه میکنند که بود و نبودش ...
اگر تحصیلات هنری و سینمایی دارید این فیلم رو ببینید وگرنه این فیلم بدرد تماشاگر عام نمیخورد
من هم چون از این قاعده مستثنی نبودم خوشم نیومد از دیدن این فیلم
بازی بدی نبود ، ولی ارزش دیدن نداشت،آخرش هم باز و بعضی صحنه های غیر واقعی،مثلا اونجا که یارو رو زندانی میکنه ویا اونجا که میزنه توی کله اون یارو کسی اینا رو پیدا نمیکنه بیاد اون رو دستگیر کنه،خوب نبود
امروز دیدم. آنچنان که تعریف شده نیست. بیشتر داستان و موضوع خوبی داره و در سراسر فیلم هنر و تجربه کارگردان و عوامل رو میشه دید. یعنی آزمون و خطا. به هر حال بازی نقش اول عالی بود
۱
۳
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
June 25, 2016
وقتی فیلم تمام شد به صندلی میخکوب شده بودم . سکوتی که در تیتراژ پایانی بود ، تماشاگر را بیشتر در پرویز غرق میکرد . باید رانده و آزرده خاطر شده باشی تا شهد فیلم را حس کنی . به شما تبریک می گویم آقای برزگر
۸
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
April 27, 2016
خیلی خشک و خشن بود این فیلم. فقط میتونم همینو بگم.
در جواب خانم نهال:سایت سینما تیکت سانس و سینماهاش رو زده
سینمای خانه هنرمندان هر روز سانس داره کوروش هم بعضی هفته ها یه سانس میذاره
۴
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۷ سال پیش
April 9, 2016
كجا ميشه اين فيلمو ديد؟
0
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۸ سال پیش
March 9, 2016
یک فیلم جسور و خاص که ضمن باج ندادن به مخاطب اورا تا پایان پای فیلم نگه میدارد. یک شخصیت پردازی فوق العاده و کم یاب در سینمای ایران. یک قهرمان عجیب که در مرز میان دوست داشتن یا نداشتنش به فکر فرو می رویم. یک لوون هفتوان معرکه و مجید برزگری که نشان داد فیلم اولش یک اتفاق نبوده.
۸
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۸ سال پیش
February 15, 2016
هیچی نداشت این فیلم. فقط میخاس یه ساعت و نیم بشه فیلمش. من چرا باید چهار پنج بار اب خوردن این یارو رو ببینم ؟ میشه بگید هدفش چی بود جز کشدار کردن فیلم؟
۲
۱۷
پاسخ
گزارش تخلف
۸ سال پیش
December 7, 2015
فقط میتونم بگم وای وای وای
لوون عاشقتم منتظر فیلم دراکولات هستم دراکولای سینمای ایران...
فیلم پرویز...خوب این فیلم فیلم خیلی خوبیه "به نظر من"جدای از اینکه در فیلم روند درونی وبیرونی پرویز عالی نشون داده شده صداگذاری هم نقش خیلی خوبی در درک فیلم داشته.صدای نفی نفی زدنهای وحشتناک پرویز در فیلم که بسیار اذیت کننده دلچسبه.اما پایان فیلم...یک پایان فوق العاده با میزانسن هایی که در اوج سادگی دلهره اور هست درست مثل صحنه ای که پرویز کالیکه رو میدزده و وسط پل رها میکنه...فیلم بهتر از این نمیتونست تموم شه با اون سکوت ضربه زنندش
۱۱
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۸ سال پیش
July 19, 2015
سلام
آخرین اکران فیلم دیدم
برخوردم با فیلم میانه است نه مخالف نه موافق.
فیلم در شروغ با نور پردازی و طراحی صحنه و کم دیالوگ بودن به درستی حس روز مرگی و پوچ بودن زندگی پرویز درک میکنه
اما این قصه تا زمانی قابل درک که پرویز شخصیت پنهانش رو با گوشت های سمی رو میکنه.
از اینجا به بعد دیگه نماها به نماهای پرت تبدیل میشوند و فیلم خام و عمیق باقی میمونه.
فیلم بسیار جای کار داشت و به میتونست به جای نماهای پرت از تعلیق بیشتر در داستان استفاده کنه.
فیلم شاهکار نیست اما قابل تامل.
فیلم کارگردانی باسواد داره که به مخاطب احترام میسازه.
فیلم بسیار ساده است گاهی سادگی خوب و گاهی ضربه منفی.
کلام آخر:ای کاش شجاعت اینو داشته باشیم که بتونیم منصفانه نقد کنیم
فیلم عقیم تمام شد هرجند که با نشان دادن کامل پایان مخالفم ولی فیلم بد تموم شد.
۱
۶
پاسخ
گزارش تخلف
۸ سال پیش
July 17, 2015
آقای برزگر به شدت منتظریم. دمت گرم بابت پرویز و فصل باران های موسمی و ممیرو و پرییدن از ارتفاع کم
۵
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
March 3, 2015
بالاخره موفق شدم ببینمش...
تعداد سینماهایی که اکران داشتن خیلی کم بودن متاسفانه.
عااااالی بود. فقط کاش آخر فیلم اندازه ی چند جمله بیشتر ادامه داشت. از بازی لوون هفتوان بسیار لذت بردم
پیشنهاد میکنم حتما ببینین
۱۲
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
February 20, 2015
عالی بود . باعث افتخاره که هنوز همچین کارگردان هایی در ایران کار میکنند. این بازیگر نقش پرویز چقدر خوب بود !!! انگار داره زندگیش رو بازی میکنه.
۱۶
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
February 17, 2015
من هنوز این فیلمو ندیدم
ایا میتونه فیلم خوبی باشه؟
۹
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
February 14, 2015
این فیلم عالیه.به همه پیشنهاد میدم دوباره ببینن.یکی از دوستان حرف خوبی زد همه ما یه پرویز در وجودمون هست و کلام آخر همه فیلم های هنر و تجربه عالیه.کاش در ایران فقط سینمای هنر و تجربه داشتیم.در ضمن بترین فیلم که دیدم در تمام عمرم.
۸
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
February 7, 2015
محشره
به دوستان توصیه می کنم حتما این فیلم رو ببینند
پشیمون نمیشند
من دوبار دیدم اگه بتونم بازم می بینم
۶
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
January 22, 2015
امشب این فیلم رو به اتفاق دوستانم دیدم و لذت بردم.هم از داستان فیلم و هم از بازی بازیگر نقش پرویز. فیلمی که نه بازیگران بزک کرده داشت و نه موضوع زرد و با موضوعی بکر و نگاهی تیزبینانه تونست همه رو تا آخر فیلم راضی نگه داره.بازگذاشتنه آخره فیلم هم آزاردهنده نبود.ما 4 نفر بودیم و هرکدوم سکانس آخره خودمون رو فرض کردیم. دیدن این فیلم رو توصیه میکنم به اونایی که دنبال یه فیلم خاص هستند.
۱۰
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
January 21, 2015
به نظرم یک تصور اشتباه در بین مخاطبین سینما وجود داره که بازیگری که مشهور نیست و اسم و رسم نداره لزوما نابازیکر هست... من واقعا تعجب میکنم بازی استثنایی نقش اول فیلم لوان هفتوان که پر از سابقه بازیگری هست و تنها مشهور نیست نادیده گرفته بشه و نا بازیگر خونده بشه! فیلم هایی مثل پرویز برای من صد برابر فیلم هایی که پر از ستاره اسمی هستند و ذره ای تاثیر برانگیزی برای مخاطب ندارند رو ترجیح میدم.
۱۹
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
January 21, 2015
درون همه ی ما یک پرویز وجود دارد
۱۸
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
January 15, 2015
كلام كوتاه كنم
اين فيلم يك بي نظير محض بود. تجربه ايي خارج از تصور سينماي ايران.بايد تاسف خورد بحال جشنواره فيلم فجر كه بهترين كارگرداني رو به اين اثر نداد. فارغ از نابازيگر هاي اين فيلم اثري يه كه سينماي دنيا كمتر بخودش ديده.
پيشنهاد: اگه واسه خوش گذروني و دور همي با دوستان قصد رفتن به سينما دارين از ديدن فيلم گربه و ماهي صرفه نظر كنيد.
داستان فيلم كند پيش ميره اما از ديدنش لذت مي برين .
۱۰
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
January 15, 2015
با نظرت موافقم مژده جان
۳
۴
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
January 11, 2015
با تماشای این فیلم متوجه خواهید شد که جامعه امروزی ما چگونه با کج رفتاری های خود، بره ای بی آزار را به گرگی درنده تبدیل می کند.
۱۴
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
January 5, 2015
بالاخره امشب اين فيلمو ديدم معمولا فيلمهايى كه ميبينيم مشكلات يك قشر خاص مثل زنان يا جوانان رو به تصوير ميكشند ولى ساختن فيلمى با اين موضوع دور از ذهن(مرد پنجاه ساله اى بيكار كه حتى از نظر ظاهرى هم با چيزى كه روى پرده سينماعادت به ديدنش داريم خيلى فرق داره و اتفاقى كه باعث تغيير و تحول اون به اين شكل ميشه) خيلى برام جالب بود. حتى پايان باز اين فيلم هم به نظرم هوشمندانه بود. در كل واقعا از شكل گرفتن سينماى هنر و تجربه خيلى خوشحالم چون واقعا باعث ميشه وقت برگشت از سينما به ادم اين حس دست نده كه به شعورش توهين شده.
۱۲
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 27, 2014
سکانس آخر فیلم سانسور شده؟؟؟
۷
۱۰
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 26, 2014
پرویز را جدی بگیریم (نقدی گلایه مندانه بر منتقدین پرویز)
پرویز فیلمیست که لیاقت آنرا دارد تا عمیقتر از آن چه تا کنون منتقدین دیده اند به آن پرداخت ، و به سادگی می توان فهمید این همان چیزیست که سازندگان آن میخواهند!؟ برای سازندگان فیلم تا حدی محتوا مهم است که تعمدا قالب را قربانی کرده اند، آنها برای ساخت این فیلم سراغ سادگی بیش از حد و متد فاقد زرق و برق معمول در فیلم سازی رفته اند ، ولی متاسفانه با اینکه فیلم، به طور مشخص برای مخاطب خاص تهیه شده ، حتی در بین تماشگر حرفه ای و نقاد ، یا توجهات به نوع ساختار و قالب فیلم محدود است و یا در ارتباط با محتوا، نگاهی کاملا ساده انگارانه و فاقد تعمق صورت گرفته که سطح فیلم را در حد یک فیلم اجتماعی واقع گرایانه با سیر روایی قایم به فرد ، مبتنی بر شخصیت پردازی روانشناسانه محدود نگاه داشته، ولی این تنها ثروت و دارایی پرویز نیست. پرویز علاوه بر روایت جزئیات حاکم بر زندگی سگی شخصیت اصلی فیلم. پر از سمبل هاست . نشانه هایی که با کمی تعمق و پرهیز از تساهل ، می تواند آدرسی دقیق برای رساندن مخاطب خاص (نه به معنای طبقه فکری ) به نوعی راه حل نجات دهنده باشد. راهکاری از سر مسئولیت پذیری از جانب تیم نویسنده ، برای کسانی که در اخذ تصمیمات کلان یک جامعه نقش دارند، به صورت فرا جغرافیایی و فرا تاریخی. پرویز علاوه بر نگاه نقد پردازانه ، در واقع راه حلیست مسالمت آمیز و هشداری که با زبان نشانه ها سعی دارد بگوید مذاکره دیر هنگام ، هزینه هایی گزاف دارد که وسعت آتش آن ، گاه گوشه قنداق نوزادی بی گناه خوابیده در کالسکه را نیز خواهد گرفت.
۱۹
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 24, 2014
آقا یعنی برم؟توصیه میکنید؟
۱۴
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 18, 2014
انتقام به سبک پرویز
۱۴
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 16, 2014
باید در درجه اول، تماشای فیلمی با قصهای جدید و غیرقابل پیش بینی را یکی از جذابیت های دومین ساخته سینمایی مجید برزگر بدانیم. «پرویز» بنمایهای استثنایی و غافلگیر کننده دارد که البته تنها ویژگیاش نیست، ولی به عنوان یک اثر سینمایی که برای جلب توجه و برقراری ارتباط با توده بزرگی از تماشاگران – و نه فقط گروهی از خواص – ساخته شده، امتیاز مهم و لازمی است.
۱۴
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 13, 2014
فیلم عالی بود...
اما من از سایت به روزتون بیشتر تشکر می کنم. واقعا بی طرف هستید و تمام نظرات را می گذارید. خدا قوت
۱۳
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 12, 2014
فيلم بسيار عالى بود و بايد از همه عوامل تقدير ويژه كرد. فيلمى است كه همه صحنه هايش قابل تحليل است. در ديدنش شك نكنيد.
۱۲
۵
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 12, 2014
سینمای مجید برزگر در"پرویز"،سینمای محترمی است.او تمام پرنسیب ها و استانداردهای فنی و(تاحدودی) روایی سینمای متعالی هنرمندانه ی اروپا را رعایت کرده است.حین تماشای فیلم تاثیرات دلنشین سینمای برادران داردن،ازون،هانکه و.... در لابلای صحنه هایش حس کردم.
{{مسلم است که حق انتخاب این شیوه پرداخت به داستان و شخصیت ها توسط برزگر محفوظ باقی می ماند. }}
اما این فیلم در هر جای جهان نیز می تواست اتفاق بیافتد.فیلم "پرویز" فاقد یک تشخص ایرانی به نظر می اید. به قول دکترکاووسی مرحوم "سینمای اصیل یک ملت تجسم مشخصات روحی و محیط و جو اجتماعی است که او را احاطه می کند"... با جهانی شدن مدرنیته ابزاری ،زندگی های طبقه متوسط شهری در تمام دنیا تقریبا مشابه شده و بسیاری قصد بازنمایی این تشابه ها را ذیل زندگی مدرن دارند، درچنین شرایطی است که بیرون کشیدن تفاوت های موجود از زیر لایه ی تشابه رویی، کارستان است.
۹
۳
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 11, 2014
کارگردانی فیلم را به دور از متن باید یک اثر هنری دید. فیلم به طرز ملموسی وامدار فرم بوده و هر لحظه سعی کرده تا معنای جامعه امروزی را در قالب همین فرم روایت کند. کارگردان داعیه اقبال عموم ندارد زیرا میداند گاهی نگاه کردن در آینه چندان خوشایند نیست. نوع چیدمان صحنه و حرکت دوربین به عمد همچون پرویز کند و سنگین بوده و هر لحظه سقط زمان را به رخ میکشد.
انتخاب بازیگران هوشمندانه و بر اساس آشناییزدایی صورت گرفته و ما را به این نظر میرساند که این نقش بر تن هیچ کس جز لوون هفتوان اندازه نیست. بازی لوون مقیاسی دقیق از ضربان درونی یک نقش بوده که به نحوی ساحرانه نمود بیرونی پیدا میکند. حضور وی در سینمای ایران آن هم با چنین قدرتی ما را به تولید و ارائه شخصیتهای تازه امیدوار میکند. محمود بهروزیان از آن دست بازیگرانی است که حضورش به فیلم جان میدهد. بهروزیان کاملاً با قاب دوربین آشناست و حرکاتی که ارائه میدهد خالی از اغراق و بر پایه بیان درست بدن است. از نقاط قوت این دو بازیگر میتوان به شعور در سکوت و ارتباط نقش در همین سکوت اشاره کرد. تعلیقی که علاوه بر خود فیلم بر جان بازی آنها نیز تافته شده است. عاملی که در انتخاب بازیگران دیگر کمتر جدی گرفته شده است.
پرویز داستان شاهی ست که کودکی را نگذرانده و مستقیماً به بلوغ تبعید میشود. به جامعهای که هر روز سیفون تراژدیهای روزانه کشیده و برای هضمش آشغالها را رأس ساعت نه سر کوچه میگذارد.
..........
آقای صفری اگر سایت درنگ با انشار نقد با ذکر منبع مشکلی ندارد از طریق ایمیل اطلاع دهید تا در سایت در قسمت نقد منتشر شود.
۱۰
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 11, 2014
"پرویز" جز آثار تاثیر گذار چند سال اخیر سینمای ایران است که چه از منظر فیلمنامه نویسی و منطق روایی و چه از منظر شخصیت پردازی و البته ریشه های استعاری و روانشناختی میتواند محل بحث های جدی و مفیدی باشد."پرویز" به آیینه ای از رفتارهای هر روزه ما میماند که در مقیاسی دراماتیزه شده و شاید با اندکی اغراق خاص سینما، خود ما را به خودمان نشان میدهد.
.......................
نقدتان هم اگر سایت تبیان مشکلی نداشته باشد با ذکر منبع در سایت منتشر خواهد شد فقط از طریق ایمیل سایت به ما اطلاع دهید
۷
0
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 10, 2014
بی اغراق یکی از شاهکارهای سینمای ایران رو شاهد بودیم!
۱۷
۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 9, 2014
ع کوبنده، پایان کوبنده. این اتفاقی بود که روی پرده سینما دیدم. قبل از تیتراژ طغیان پرویز رو دیدیم که با فضای شروع فیلم در تضاده، و در پایان آرامشی رو می بینیم که با طغیان سکانس یکی مونده به آخر همخوانی نداره. حالا وقتش رسیده که پرویز روایت کنه و همه باید سکوت کنند. وقتشه که پرویز روی سقف این خونه با چاقو بنویسه:
و پرویز هم اینجا بود . . .
خوشحالم که یکی از شاهکار های سینمای ایران رو دیدم. دیدن این فیلم رو به هیچ قیمتی از دست ندید.
۱۲
0
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 7, 2014
...
......................
سلام سینما، آقای کاوه قادری با توجه به حساسیت های غیر معقولانه سایت ذکر شده متاسفانه امکان انتشار کامنتتان در سایت نمی باشد .
عذرخواهی ما را بپذیرید
0
۵
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 6, 2014
در جواب امید آقا باید بگم حرفتون کاملا درسته و منم مثل شما فکر میکنم اما باید این احتمال رو هم بدیم که شاید ممیزی و اصلاحات باعث اینگونه پایان شده در غیر اینصورت حق با شماست!!
۴
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 5, 2014
پرويز با اين ويژگيها نقطه درخشاني در کارنامه مجيد برزگر است که نشان داده موتيفها و دغدغه هاي مشخص اجتماعي و بيشتر ناظر بر طبقه متوسط جامعه دارد که حاصل کارهاي او نشانگر يک نگاه واقع بينانه در لايه اي از اجتماع است . اما نکته ديگري که «پرويز» را به تجربه اي به ياد ماندني تبديل مي کند، بازي بسيار هوشمندانه و سرشار از ظرافت لوون هفتوان است که انتخابي دقيق براي نقش مورد نظر محسوب مي شود که با تسلط بر ابعاد شخصيت پرويز به خوبي توانسته هر دو روي آن را به اجرا درآورد. چهره اي که مي توانست با کوچکترين عدولي از فضاي مورد نظر داستان از مخاطب دور شود، اما کنش هاي بدني و همچنين نگاههاي عميق و مکث هاي زيرکانه اين بازيگر توانسته نقش پرويز را قوام و دوامي اثربخش و به يادماندني ببخشد.
۱۲
0
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 5, 2014
پرویز تا سکانس آخر فیلم خوبیه و قابل احترام
حد و اندازه رو در بیان خودش رعایت کرده و با توجه به موضوع ساکنش هرگز به تکرار نمی افته
فیلم به خوبی تونسته تماشاگر رو با پرویز همراه کنه و سیر تحول شخصیت پرویز بسیار حساب شده شکل میگیره
اما سکانس پایانی و عقیم ماندن داستان همه چیز رو خراب کرده در حالی که تماشاگر منتطر فریادهای معترضانه پرویز هست اما به یکباره تیتراژ پایانی جای آن فریاد ها را میگیرد
سکانس آخر همه چیز را خراب کرده و چاره ای ندارم که بگویم امان از این کارگردان هایی که فک میکنن برای هر فیلمی میشه پایان باز گذاشت
۲
۱۲
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
December 5, 2014
انقدر نظرات متناقض هستش كه تصميم گرفتن با كامنت دوستان به نظرم كار اشتباهي هستش. به نظرم سليقه هاي آدم ها رو ميشه اينجا فهميد.
۳
۱
پاسخ
گزارش تخلف
۹ سال پیش
November 27, 2014
پرویز” فیلم خوبی است و حداقل نکته مثبتش این است که نمونه اش در سینمای ایران نیست. فیلم همانند خود پرویز که اضافه وزن دارد به کندی حرکت میکند. در ابتدا پرویز را موجودی بی آزار با شخصیتی درون گرا میبینیم که فقط پدرش را دارد و نفس نفس زدنش. اما وقتی متوجه می شود که پدرش قصد ازدواج و بیرون انداختن او را دارد و میبیند هم پدرش و هم دیگر اطرافیانش به او به چشم یک موجود بی مصرف نگاه میکنند که بود و نبودش یکی است ناگهان از لاک درونی خود خارج می شود و به نوعی انتقامش را از اطرافیانش (جامعه) میگیرد اما به شیوه خودش. انتقامی به سبک “پرویز”