ماهی و گربه (1391)

این فیلم هر ضعفی هم داشته باشه یک ویژگی داره و اونم خاص بودن فیلم و تک پلان بودنه. خیلیا چون اول فیلم داستان قتل و دادن گوشت انسان توسط ی رستوران رو میشنون فک میکنن یک فیلم تکراری شبیه فیلمای ترسناک اسلشر درجه سوم امریکایی ببینن ولی این فیلم در سطح انتظار اونها پایین نبوده و اینقد منتقدش شدن. ما هر فیلم رو باید با این دیدگاه ببینیم که قراره روایت دوربینی از یک داستان ببینیم و ممکنه هر شیوه ای رو بکار ببره نویسنده و کارگردان یا بازیگر برای نقل فیلم. یکی از نقل به شیوه فیلمای هندی خوشش میاد، یکی به روش اسلشر و یکی به شیوه های جدید هنری...ابتدا یاد بگیریم هر فیلم رو با دیدگاهی که ساخته شده یا نزدیک به اون ببینیم و سپس شروع به نظر دادن بکنیم!

سلام دوستان من مهندس هستم و بعد از 5 ساعت جلو و عقب کردن فیلم در لپتاپ متوجه شدم کل داستان فیلم 10 دقیقه هست و کارگردان این 10 دقیقه رو 10 بار بهتون نشون میده البته آغاز این 10 تا 10 دقیقه لحظه دیدن کامبیز توسط پرویز هست درحالی که داره کوله پشتی رو از زمین برمیداره و قبل از این صحنه فیلم 30 دقیقست که شروع شده در واقع 30 دقیقه از ابتدای فیلم نمایش فیلم خطی بوده و از دقیقه 30 تا پایان فیلم 10 دقیقه 10 دقیقه تکرار میشه که در مجموع میشه 130 دقیقه در واقع تا پایان فیلم هر 10 دقیقه یکبار مارال توسط حمید کشته میشه.

سلام به همگی (خطر لو رفتن داستان! البته اگر داستانی باشه) بعد از مدت ها که نسخه نمایش خانگی اش رو گرفته بودم، دیروز به تماشای این فیلم 140 دقیقه ای نشستم! در حین فیلم چندبار نگاه کردم که کی تموم میشه؟ وای هنوز 2 ساعتش مونده، 1 ساعت، نیم سااااعت دیگ مونده؟؟ خلاصه داستان و چند جمله ی اول فیلم رو که خوندم، به نظرم خیلی جالب اومد، گفتم عجب موضوع بکر و جذابی! ولی فیلم این طور نیست... گرچه تجربه ی تک سکانس، در ایران تکه و خوب و خیلی هم سخت، ارزشمنده، ولی حیف که فیلمی جذاب در نیومده. بعضی از دوستان میگن شما این فیلم رو نفهمیدین، بحث زمان و به هم ریختن زمان و فلاش بک ها رو مطرح می کنند، در حالی که وقتی منه مخاطب، با قصه و داستان مشخصی طرف نیستم، شخصیتی نمی بینم، فقط یه سری افراد بی ربط که اصلا نمی فهمیم ربطشون به داستان چیه؟ ذهنیت هایی که دارن و تعریفش می کنن چه ربطی به داستان داره؟ وارد کادر می شن و خارج می شن، یه دیالوگی میگن و میرن، چه نتیجه ای داره؟ این که کوله پشروتی من کجاست؟ داستان داون دختر با رنگ چشم متفاوت، داستان بارداری دختر(لادن) و پسر(پرویز)، داستان اون پسر(کامبیز) که پدرش عاشق مهناز نامیه و عشق خود پسر به مینا و چندین داستان دیگه و فقط انرژی ما رو هدر میده، چیزی نمی فهمیم و مدام از خودمون می پرسیم، اینا چی میگن؟ اصلا ربطش به داستان چیه؟ به هیچ کدام از شخصیت ها نزدیک نمی شیم، با هیچ کدام همدردی هم نمی کنیم، چرا که چنین شخصیت هایی(گرچه شخصیت نیستند) را در دنیای واقعی نمی بینیم... ترسناکی فیلم کجاست؟ به جز آهنگ و صحنه آخر(که گرچه خیلی ترسناک هم نیست!)... درکل فیلمی خسته کننده که تا ته فیلم گیج و گنگ باقی می مونیم، از "چه" داستان. (توصیه می کنم نقد مسعود فراستی رو دربارش بخونید، با هر دیدگاهی که نسبت به ایشون دارین) مخلصیم، ممنون از توجهتون.