ماهی و گربه (۱۳۹۱)

والا من تو اینستاگرام لیست ده فیلم بسیار پربیننده ایرانی رو دیدم که یکیش همین ماهی و گربه بود رفتم دانلود کردم همین چند دقیقه پیش تموم شد با توجه به تبلیغاتی که از فیلم دیده بودم اصلا تو هنگ بودم این چه مزخرفی بود دیدم اومدم تو اینترنت سرچ کردم دیدم بله بعضی از دوستان هم کاملا با نظرم موافق هستن چیزی که از خود فیلم مزخرف تر بود این دوستانی بودن که از فیلم تعریف می کردن همه کامنت های دوستان رو خوندم در آخر به این نتیجه رسیدم یه نقد هم من در مورد فیلم بگم: با نهایت احترام به همه عوامل فیلم و دوستان دیگه شما یه دستشویی شیک و کلاسیک با تمام امکانات رو تصور کنید که یه مدفوع وسط دستشویی است حالا یه سری آدم میان برای بازدید این دستشویی گروه اول تا در دستشویی رو باز میکنن کثافت رو میبینن و نظرشونو میگن و میرن گروه دیگه میان در دستشویی رو باز میکنن از شیرآلات نو و قشنگیه کاشی کاری میگن و... فقط من نمیدونم این گروه چطور کثافت وسط دستشویی رو نمیبینن یا بوشو حس نمیکنن گروه اول ما بینندکان هستیم که فیلم رو دیدیم گروه دوم همین داورها و کسانی هستند که فیلم رو نقد میکنند و ازش تعریف میکنند و بهش جایزه می دهند واقعا متاسفم برای گروه دوم که با نقدها و جایزهاشون سینمای ایران رو جلو میبرن و به شعور ما بینندگان توهین میکنند ببخشید شما هم کور هستید و هم بو رو نمی فهمید فقط گوش هاتون خوب کار میکننه چون کثافت وسط دستشویی رو ندیدید و بوشو حس نکردید فقط به تعریف هایی که در مورد فیلم می کردند گوش دادید

به نظر من کارگردان این فیلم خودش یه بیمار روانیه و این فیلم اصلااا و ابدا ارزش نداره که یک ثانیه از وقتتونو بذارین براش... بشینین ستایش 4 ببینین بهتر از این مزخرفیه که کارگردانش میخواسته با یه پراید و 4 تا چادر مسافرتی فیلمی رو به تقلید از سینمای هالیوود بسازه که 1% هم شبیه اون نشده بود به نظرم کارگردان فقط سودای دیده شدن داشته اونم به قیمت هدر کردن صدها 2:15 دقیقه با ارزش مخاطبانش.... افتضااااااااححححححح بوددددددددددددد وقتتونو هدر ندین

این فیلم هر ضعفی هم داشته باشه یک ویژگی داره و اونم خاص بودن فیلم و تک پلان بودنه. خیلیا چون اول فیلم داستان قتل و دادن گوشت انسان توسط ی رستوران رو میشنون فک میکنن یک فیلم تکراری شبیه فیلمای ترسناک اسلشر درجه سوم امریکایی ببینن ولی این فیلم در سطح انتظار اونها پایین نبوده و اینقد منتقدش شدن. ما هر فیلم رو باید با این دیدگاه ببینیم که قراره روایت دوربینی از یک داستان ببینیم و ممکنه هر شیوه ای رو بکار ببره نویسنده و کارگردان یا بازیگر برای نقل فیلم. یکی از نقل به شیوه فیلمای هندی خوشش میاد، یکی به روش اسلشر و یکی به شیوه های جدید هنری...ابتدا یاد بگیریم هر فیلم رو با دیدگاهی که ساخته شده یا نزدیک به اون ببینیم و سپس شروع به نظر دادن بکنیم!

یعنی به محتوا تر از این فیلم و اعصاب خوردکن تر از این ندیدم این چیه بابا این همه تبلیغ دروغ خب اقا نگاه نکن خوب نیست

اینکه بعضی ها گفتن فقط یک قشر خاص و دانشجوهای هنر این فیلم رو درک میکنن و عوام درک نمیکنن و لذت نمیبرن یه دروغ بزرگه. جدایی اینکه این فیلم پر از نقض و اشتباهات فراوانه، بر فرض محال اگه گفته این افراد درست باشه که نیست و مصداق داستان معروف پادشاه و لباس نامرئیه، باز هم این فیلم ناموفقه چون یک فیلم یا کلا هر اثری باید از نظر مفوم چیدمان لایه لایه داشته باشه. مثال: مثل اشعار شاعرانی مثل مولوی و حافظ که در نگاه مخاطب عام که دقت بالا نداره هم جذابه(لایه های ابتدایی) و هرکسی به فراخور درک خودش ازش بهره ای میبره. و این جذابیت ظاهری باعث میشه مخاطب جذب بشه و درگیر اثر بشه بیشتر به اثر فکر کنه و در نهایت به لذت درک لایه های بالاتر برسه(اساسا جذابیت اثر و لذت بردن مخاطب از اثر انگیزه ی لازم برای تامل راجع به فیلمه در غیر اینصورت تامل راجع به اثر معنی نداره چون مخاطب هیچ اجباری برای تفکر درباره اثر نداره). روی هم رفته این فیلم یه کار تقلیدی و بی ارزشه و ارزش هدر دادن 2 ساعت وقت رو نداره

وای خدای من. این دیگه چی بود!!! اول متاسفم که اینو میگم و از دوستان عذر خواهی میکنم که نظر مثبتی ندارم. به نظر من(البته این نظر شخصیه منه و میتونه نادرست باشه) تمام فضای حاکم بر فیلم تصنعی بود و غیر طبیعی. کارگردان میخواست بصورت طوطیوار ادای خارجی هارو در بیاره. ما خودمونم دانشجوی فارغ التحصیل از بهترین دانشگاههای تهرانیم. کجا اینجوریه روابطمون؟! انقدر صمیمی که همه همدیگه رو به اسم کوچک صدا میزنن(همه!). ما ایرانی ها چرا همش میخوایم تخیل کنیم و خودمون و فرهنگ قشنگ خودمون رو اونطور که هستیم نپذیریم و بهش افتخار کنیم. و با نپذیرفتنش خودمون رو زیر سوال ببریم. غیر از اون فیلم خیلی کسل کننده بود. متاسفانه جذابیت کافی که مخاطب رو درگیر کنه نداشت(موضوع رو هم که در ابتدای فیلم به مخاطب گفته بود) زیادی فیلم رو کشش داده بودن و داستان هارو تکرار کرده بودن. غیر از اون نصف بیشتر فیلم دوربین مدتها داشت پشت کاراکتر ها بدون هیچ هدفی حرکت میکرد. به نظر من این تکرار نکته منفی فیلم بود نه نکته مثبت و نشونه خلاقیت. هر سبک خاصی باید فلسفه و دلیلی داشته باشه نه اینکه صرفا بخواد از بعضی فیلمهای خاص تقلید کنه. در مورد نحوه تمام شدن فیلم هم باید بگم مرموز بودن با گنگ و پر ابهام بودن فرق داره. مرموز بودن ذهن مخاطب رو تا مدتها درگیر میکنه ولی این نحوه تمام شدن فیلم حالتی رو تو مخاطب ایجاد میکنه که انگار تمام مدت فیلم سر کار بوده و وقتش هدر رفته و فیلم چیزی نبوده که مخاطب انتظار داشته و نیازهاش براورده نشده. و بسیاری مشکلات دیگر که از حوصله خارجه. اینکه چرا این فیلم این جوایز رو گرفته جای سواله! که محدود کسایی هستن که جواب این سوالو میدونن

فیلم خوبی بود اصلا خسته کننده نبود اما کاراکتر ها در طول فیلم رها میشدند طوری که انتظار نداشتم اینقدر راحت تموم شه. به نظرم میشد با این داستان و تکنیک یه پایان جالب تر داشت.

سلام دوستان من مهندس هستم و بعد از 5 ساعت جلو و عقب کردن فیلم در لپتاپ متوجه شدم کل داستان فیلم 10 دقیقه هست و کارگردان این 10 دقیقه رو 10 بار بهتون نشون میده البته آغاز این 10 تا 10 دقیقه لحظه دیدن کامبیز توسط پرویز هست درحالی که داره کوله پشتی رو از زمین برمیداره و قبل از این صحنه فیلم 30 دقیقست که شروع شده در واقع 30 دقیقه از ابتدای فیلم نمایش فیلم خطی بوده و از دقیقه 30 تا پایان فیلم 10 دقیقه 10 دقیقه تکرار میشه که در مجموع میشه 130 دقیقه در واقع تا پایان فیلم هر 10 دقیقه یکبار مارال توسط حمید کشته میشه.

فیلم جالبی است. با وجود ایراداتی که به آن وارد بود اما ارزش یک بار دیدن را داشت. و نکته ی جالب دیگری که راجع به این فیلم وجود دارد این است که فکر می کنم اولین فیلمی است که منتقد های مختلف در نقدش اینهمه دچار اختلاف سلیقه هستند و این نشان می دهد که فیلم را باید دید!

تنها نکته مثبت فیلم این بود که آدمو تا آخر با خودش میکشونه 5 از 10

خدایا چقدر کامنت منفی در مورد فیلم دادین، خیلی زشته.... فکر کنم کسانی که این فیلم رو بد دنستن طرفدار اخراجی ها هستن باید بگم که این فیلم کلی جایزه برنده شده: جایزه بخش افق‌های هفتادمین جشنواره فیلم ونیز ۲۰۱۳ جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم لیسبون پرتغال ۲۰۱۳ جایزه ویژه هیئت داوران بخش فیلم‌های بلند داستانی آسیا در جشنواره بین‌المللی فیلم دبی ۲۰۱۴ جایزه بهترین فیلم جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول۲۰۱۴ جایزه بهترین فیلم از نگاه منتقدان در جشنواره بین المللی فیلم استانبول۲۰۱۴ جایزه بهترین فیلم از نگاه منتقدان در جشنواره فریبورگ سویس۲۰۱۴ جایزه بهترین فیلم از نگاه تمماشاگران در جشنواره بلد اسلونی۲۰۱۴ جایزه بهترین فیلم از جشنواره بلد اسلوونی ۲۰۱۴ جایزه ویژه هیات داوران درجشن منتقدان ونویسندگان سینمای ایران۲۰۱۴ جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره هانوی ویتنام و آیا این همه نشانه کافی نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

من عاشق این فیلم شدم، افسوس می خورم که چرا زودتر این فیلمو ندیدم یه بار این فیلم رو دیدم، اومدم اینو بگم و برم برای بار دوم و سوم هم فیلم رو نگاه کنم

حیف وقتی که پای این فیلم رفت.کارگردان فقط میخواست خود نمایی کنه.بیش از حد به فرم توجه کرده.غیر این همه چی رو وا داده. واقعا نمیفهمم چرا عده ای الکی میخوان بزرگش کنن. فیلم شدیدا بیمارگونه هست...

دفترچه تلفن بود نه فیلم

در یک کلام باید گفت که این فیلم یه آشغال به تمام معناست

سلام به همگی (خطر لو رفتن داستان! البته اگر داستانی باشه) بعد از مدت ها که نسخه نمایش خانگی اش رو گرفته بودم، دیروز به تماشای این فیلم 140 دقیقه ای نشستم! در حین فیلم چندبار نگاه کردم که کی تموم میشه؟ وای هنوز 2 ساعتش مونده، 1 ساعت، نیم سااااعت دیگ مونده؟؟ خلاصه داستان و چند جمله ی اول فیلم رو که خوندم، به نظرم خیلی جالب اومد، گفتم عجب موضوع بکر و جذابی! ولی فیلم این طور نیست... گرچه تجربه ی تک سکانس، در ایران تکه و خوب و خیلی هم سخت، ارزشمنده، ولی حیف که فیلمی جذاب در نیومده. بعضی از دوستان میگن شما این فیلم رو نفهمیدین، بحث زمان و به هم ریختن زمان و فلاش بک ها رو مطرح می کنند، در حالی که وقتی منه مخاطب، با قصه و داستان مشخصی طرف نیستم، شخصیتی نمی بینم، فقط یه سری افراد بی ربط که اصلا نمی فهمیم ربطشون به داستان چیه؟ ذهنیت هایی که دارن و تعریفش می کنن چه ربطی به داستان داره؟ وارد کادر می شن و خارج می شن، یه دیالوگی میگن و میرن، چه نتیجه ای داره؟ این که کوله پشروتی من کجاست؟ داستان داون دختر با رنگ چشم متفاوت، داستان بارداری دختر(لادن) و پسر(پرویز)، داستان اون پسر(کامبیز) که پدرش عاشق مهناز نامیه و عشق خود پسر به مینا و چندین داستان دیگه و فقط انرژی ما رو هدر میده، چیزی نمی فهمیم و مدام از خودمون می پرسیم، اینا چی میگن؟ اصلا ربطش به داستان چیه؟ به هیچ کدام از شخصیت ها نزدیک نمی شیم، با هیچ کدام همدردی هم نمی کنیم، چرا که چنین شخصیت هایی(گرچه شخصیت نیستند) را در دنیای واقعی نمی بینیم... ترسناکی فیلم کجاست؟ به جز آهنگ و صحنه آخر(که گرچه خیلی ترسناک هم نیست!)... درکل فیلمی خسته کننده که تا ته فیلم گیج و گنگ باقی می مونیم، از "چه" داستان. (توصیه می کنم نقد مسعود فراستی رو دربارش بخونید، با هر دیدگاهی که نسبت به ایشون دارین) مخلصیم، ممنون از توجهتون.

در یک کلام گند زدن با این چرت و پرت

مرده شور این فیلم وکسایی که بیخود ازش تعریف کردند رو ببرن بسیار فیلم چرندیه حیف وقت برای دیدنش خدا کنه اکران نشه وگرنه ابروی هرچی فیلم ایرانی وبخصوص فیلم ژانرترسناک رفته است کارگردانش منو کشته

قبل از اینکع بخوایم درمورد فرم محتوا فیلم حرفی بزنم بزنم باید درمورد ایده خوب و بکرش حرف بزنیم و افرین بگیم به فیلمساز اما در کل کم اشکال نداشت چه درشخصیت پردازی و چه در فیلمنامه ما باید درسینما مون از این دست فیلم ها داشتع باشیم با رعایت تمام فاکتورها ماهی وگربه پنجره ای جدید بود در سینما هرچند کع ضعف های بسیاری داشت نکتع اساسی کع بخام درمورد فیلم بگم این بود که هیچکدوم از کارکترها شناسنامه نداشتن وگنگ بودن بازیاشونم نسبتاضعیف بود به جز بازیگر نقش مارال کع اخر فیلم رو تراژدی کرد

اگر از سینمای تجربی چیزی نمیدونید خواهشا بندید

فیلم بسیار خسته کننده و اعصاب خوردکنه . فقط بدرد جشنواره ها میخوره تا کارگردان بگه که آره ، این شکلی هم میشه فیلم ساخت

گند زدی به تمام تصورات من از جنگلای ناب شمال . تهش چی میخواستی بگی آخه . عادت کردین دری وری ببافین . حیف اون مناظر . حیف وقت . حیف پول حیف اعصاب و حیف جون

به نظرم جزو بهترينهاي سينماي ايرانه. اميدوارم ساخت اين مدل فيلمها بيشتر بشه

ژانر اسلشر!!! این کجاش اسلشره؟؟؟ نقطه مثبت فقط فیلمبرداری این فیلم هستش. بازی بازیگران بسیار بچگانه و مثل خاله بازی میمونه...

فاجعه.... متاسفم برای سینما ایران... یه مشت روشنفکر مریض که اسم این دورهمی هاشونو گذاشتن فیلم آوانگارد.... حالم بهم خورد این چی بود بابا.... بدترین فیلم زندگیم بود...

چرا بعضی هر هجویات و خزعبلاتی که فیلم میشه اثر فاخر میدانند؟

من نمیگم این فیلم شاهکار است ولی خیلی بی انصافی شده در برابر ماهی و گربه ماهی و گربه یه فیلمی هیجان انگیز است یعنی thriller نمیشه به یه بار دیدن فهمید فیلمبرداری واقعا عالی است بعضیا میگن بازی بازیگران فیلم خیلی بد بود ولی این هم دروست نیست

آقا این جفنگیات چیه تبلیغ فیلم کجا خودش کجا یه مشت کلاه بردار دارن دزدی به روش نوین میکنن

فیلم رو دیدم. چون به اصلاح عام فیلم بازم عرض میکنم خلاقیت و نوآوری خیلی برجسته شاید نداشت اما با توجه به افول سینمای امروز ایران و نبودن فیلم خیلی خوب باید بگم تو این شرایط فیلم خوبیه و اگر ندیدین حتما ببینین

دوستانی که فیلم رو ندیدن باید همین اول بگم اگه فیلم زیاد نگاه میکنید و به اصطلاح فیلم باز هستید اصلا نگاه نکنید که واقعا افتضاح و بی محتواست.اما برای دوستانی که فیلم نگاه نمیکنن یک فیلم خوبه چون فیلم خوب ندیدن.البته باید بگم که از نظر فیلم برداری و نوع تک دوربین بودن خب ببیننده رو جذب میکنه اما اخرش که میرسی واقعا اعصابت خورد میشه که چرا باید 2 ساعت فیلم ببینم اما اخر فیلم رو ی دختر لوس واسم تعریف کنه و کارگردان توانایی به تصویر کشیدن صحنه نهایی رو نداشته باشه.اون خانوم چشم دو رنگ چی شد؟فیلم کجاش ترسناک بود؟اون کیسه خون چی بود؟بنزین وپراید داستانش پر از اشکال بود.آخر فیلم مثلا ترسناک گروه موزیک چیکار داشت؟و خیلی چیزای دیگه.لطفا با تبلیغات الکی مردم رو گول نزنید و دزدی نکنید.ممنون

من به سلیقه شخصی بقیه احترام میزارم ولی نظر خودم میگم ، من زیاد فیلم خارجی و ایرانی نگاه میکنم ولی تا حالا همچین سبک فیلم ایرانی ندیده بودم ، واسه بار دوم دیوونه فیلم میشی میخای باز با یکی دیگه بشینی ببینی و این فیلم باید حافظه و هوش خوب داشته باشی درکش کنی ، دیوانه وار عالیه وقتی که از دوربین خارج نشی ولی صحنه های قبلی فلش بک از کنارت بگذرن اونایی که میگن فیلم بدی هست چون حوصله دیدن فیلم رو نداشتن و اخرش هم راست میگید واقعا چون یهو مارال گفت چاقو رو گذاشت گردنم ولی باز همین جا با یه دیالوگ که دوباره فلش بک نشد ولی حالتشو گرفت تموم شد "همه این اتفاقات بعد از در اوردن چاقو حمید از آستینش اتفاق میفته' در کل فقط باید بگم با جمعی دوستان به عنوان بیننده و نظر شخصی فوق العاده بود و از فیلم های کلیشه و تکراری دوری کرد و یک نما جدید به ما نشون داد

امتیاز از 100 72

بهترین فیلم یکی دو سال گذشته با خوندن کامنتهای دوستان فهمیدم که کارگردان چه کار بزرگی انجام داده.هم وطنان ما باید همچنان چیچو و فرانکو نگاه کنند .

فاجعه فاجعه متاسفم كه دوساعت و نيم وقت عزيزمو واسه ديدن اين چرند تلف كردم خيلي ناراحتم

قبل از اینکه خودم نظرم بدم به نقطه نظرات مثبت و منفی هم که نگاه میکنم هنوز خود تماشاگر هم تکلیفشو نمیدونه و مثل فیلم یه روایت با کلی علامت سئوال !! در خصوص فیلم میتونم بگم این که به لحاظ تکنیکی واقعا فیلم خوش ساختی بود موسیقی متن قشنگ بود دیالوگها ساده و روان بود اما بازی ها در کل چنگی به دل نمیزد. در کل میتونست اثر خیلی خوبی باشه و اقعا تماشاگر تا لحظه آخر به لحاظ ژانر و داستان میخکوب میکنه اما پایان قوی و خوبی نداره و کلی سوال بدون جواب تو ذهن تماشاگر باقی میمونه.نقطه قوت داستان برای اینکه تماشاگر با خودش همراه کنه شروع داستان که تکیه میکنه به مستند بودن این فیلم ...

بدترين،بدترينو بدتريييييين فيلمي بود كه تا الان ديدم،يه سري اتفاقا اصلا مشخص نشد براي چي توي فيلم عنوان شد،دوست دختر قبليه اون پسر كه حاملم بود يه دفعه از كجا پيداش شد،از آسمون افتاد و باز غيب شد،به نظرم يه نوع بي احترامي به بيننده بود،يعني نميشد اينقدر راه نرن توي فيلم،آخه با اين قدم زدنا هم هيچ اتفاق خاصي نمي افتاد.دقيقا نصف بيشتر فيلم ما داشتيم قدم زدناي آدما رو ميديديم،فضاي خيلييي سردي داشت فيلم و واقعا خسته كننده بود،واقعا متاسفم

برای بار دوم فیلم را دیدم بسیار بسیار عالی بود

این فیلم آوانگارد و کم در ایران مورد توجه قرار میگیره.جایزه گرفتن این فیلم خب به جهتی بدیع بود البته من اطلاع ندارم که قبلا این سبک جایزه گرفته (در ایران)یا نه.اینجور فیلم ها معمولا از دید اکثر افراد خسته کننده و بی محتوی هستند .لازم به ذکر که این سبک مخاطب های خاص داره و جز فیلم هایی نیست که مورد توجه همه قرار بگیره و اساسا محتوی فیلم هم در لفافه گفته میشه .اینکه فیلم ایراداتی داره دور از انتظار نیست چون هر کاری اشکالاتی داره .من خودمم طرفدار این سبک نیستم ولی بهتره برای نقد این فیلم یکم اطلاعات درمورد سبکش بدست بیاریم و سطحی نظر ندیم.

اين فيلم رو كسى بدون نقدش سخت متوجه ميشه. به نظرم خود فيلم تا حدى بايد توانايى رسوندن مفهوم رو به بيننده داشته باشه. اين فيلم به نظرم خواسته تلاشش رو بكنه اما موفق نبوده و در آخر بيننده بايد بره بشينه چندين نقد متفاوت بخونه. در واقع بار سنگين رسوندن مفهوم رو در اين فيلم بيشتر نقاد ها به عهده داشته اند.

بياى پيچيده كنى يه جيزيو به نظر من هنر نيست ! اينقدر ها هم كه بزرگش كردن نبود! بله ديگه بعد مدت ها بياى ساختار شكنى كنى يه چيزى پيچيده بسازى كه بيشتر مردم هم متوجه نشن و آخرشم قول ميدم همون يه عده هم كه ميگن خاصه متوجه نشدن ى به چيه و همه گيج ميزنن. واى چه هنرى

گرچه عادت نکردیم به دیدن چنین سبک هایی ولی با توجه به نظرت اکثریت که خسته کننده بود باز هم با این حال کشش خوبی ایجاد کرد من که از دیدنش پشیمون نشدم.

گرچه عادت نکردیم به دیدن چنین سبک هایی ولی با توجه به نظرت اکثریت که خسته کننده بود باز هم با این حال کشش خوبی ایجاد کرد من که از دیدنش پشیمون نشدم.

اصلا فیلم خوبی نبود پایان بد . سرد . بدون جذابیت . خیلی طولانی . داستان فیلم بی ربط به فضای اول و فکر کنم مردم هم نمی پسندیدنش

خیلی فیلم طولانی و خسته کننده ای بود با اینکه به نظر اهل فن سبک جدید فیلم سازی بود ولی من با هربار تکرار صحنه ها سرگیجه میگرفتم! ریتم فیلم خیلی کند بود و با مدت زمان طولانی فیلم و فضای سرد فیلم. ریتم کندتر هم میشد! موسیقی گروه پالت خوب بود و باید در نظر داشت که اکثر مخاطبان فیلم ها مردم هستند و بهتره فیلم ها به نحوی ساخته بشه که مردم پسند باشه و نه صرفا گروه خاصی از تحصیلکرده های این رشته! از سازنده های فیلم کمال تشکر رو دارم به امید فیلم های بهتر و موفق تر

فيلم خيليى خيليى بدى بود

دوستان این فیلم ژانر وحشت(horror) نیست.ژانر thriller هست و قرار نیست حتما شما تو این ژانر بترسی. به نظرم اکثر(باز هم میگم اکثر،بعضی دوستان مثل اینکه نمیتونن قشنگ بخونن) دوستانی که انتقاد کرده بودن از فیلم کامنت هاشون یکم سطحی بود و معلوم بود که درک نکردن فیلم رو.دوستان قرار نیست شما حتما با یه بار فیلم دیدن یه فیلمو بفهمی بعد تازه که نفهمیدی بیای بگی فیلم مزخرف بود.و مشکلی هم نداره اگه یه عده کثیری هم نفهمن.خب نفهمیدن!به بقیه چه.

خیلی ها کلا 1 دقیقه از فیلم هم ندیدن ولی واسه اینکه خاص به نظر بیان نظر میدن که خیلی عالی بود,واقعا از نظر موضوع چرت و خسته کننده بود,ما که آخراش هر 10 دقیقه به خودمون 30 دقیقه استراحت میدادیم

فيلم بسيار "عجيب" ي بود. كلمه هنر را بخوبي در ذهن تداعي مي كند.

بلاخره بعد از مدت ها یک فیلم خوب و عالی از این سینما رو دیدم فیلم به زیبایی از حالت غیر خطی برای بیان اتفاقی که قراره رخ بده حرف میزنه و بیننده رو میخکوب میکنه بعضی از قسمت های فیلم از فیلمی چون درخشش الهام گرفته شده اما با معنا و مفهومی متفاوت ( به طور مثال دو قلو ها و صد البته سبک اهنگ وار فیلم که همانند درخشش دلهره ی شدیدی در بیننده بوجود می آورد) و شخصیت ها و بادبادکهای افتاده در فیلم که همه معناوار فیلم را از یک موضوع ساده ی قتل به موضوعی بزرگ و مهم تبدیل می کنند و صد البته اسم ایهام دار خود فیلم که جای خودش را دارد داستان ها و دیدگاه های هر شخصیت از کارکترها که هیجان و مفهوم فیلم را جلو میبرند همه و همه نشان از یک فیلم عالی و متفاوت در سینمای امروز ایران را می دهد سینمایی که با فیلم های ابکی و مسخره جلو می رود. امیدوارم از این نوع فیلم ها در این سینما بیشتر ببینم. نمره ی من به این فیلم 9 از 10 می باشد (نسبت به دیگر فیلم های حال سینمای ایران). ح.ش

توضیح اول فیلم کاملا تکلیف خط مشی حس کنجکاوی آدمو مشخص میکنه و بیننده تو کل داستان منتظر میشینه تا ببینه آقای مکری کی تصمیم میگیره قاتل و مقتول رو نشون بده سبک فیلم سازی و نحوه نمایش داستان بصورت دوی امدادی انجام میشد یعنی هر بازیگری کارو میرسوند به بازیگر بعدی و ببیننده باید شنونده و بیننده داستانهایی میشد که اصلن به موضوع فیلم هیچ ارتباطی نداشت و به ببیننده هیچ اطلاعاتی یا حداقل دیدگاهی اضافه نمیکرد نمونه اش مکالمه پرویز و دوست دختر سابقش اصلن چه ربطی به موضوع فیلم داره !!! متخصص نمایش فیلم های پر دیالوگ و تصویر برداری از زوایای مختلف تارانتینو که اوج این کار میشه تو فیلم jackie brown دید ولی تمام اون تصویر برداری ها از زوایای مختلف و اون همه دیالوگ هیچ کدوم بیننده رو خسته نمیکنه و حتی باعث فهم راحتر فیلم میشه . بطور خلاصه باید بگم این فیلم و نحوه به تصویر کشیدنش هیچ ربطی به موضوع فیلم نداشت شاید اگر این نحوه به تصویر کشیدن رو برای یه موضوع دیگه انتخاب میکرد خیلی بهتر بود تو این فیلم موضوع فیلم ، نحوه دستگیری و انگیزه این افراد از این کار بهش توجه نشده و نشون میده کارگردان فقط عنوان فیلم رو مستمسک نوع فیلم سازیش قرار داده . خوشحالم که این فیلم رو خونه دیدم واقعا این مدت زمان و روال کند فیلم برای محیط سینما خسته کننده است.