نقدهای فیلم مسخره باز

تحلیل فیلم سینمایی مسخره‌باز با سه مشخصه‌ی تحلیل مکان ساخت فیلم، تحلیل کاراکترهای فیلم و تحلیل رفتار کاراکترهای فیلم در برخورد با موجودیتی به نام زن

کاظم خان (علی نصیریان) صاحب یک سلمانی است که بعد از سال ها کار اکنون پیر شده، دستانش می لرزد

هر شخصیت در فیلم با کلیشه های کلامی خاصی همراه است که کارگردان دوست دارد با آنها بازی کند و با تکرار بجای این دیالوگ ها مخاطب را با خود همراه می کند و بعضا لبخند را بر لبان تماشاگران می نشاند...

من یک هنرپیشه نیستم؟! من یک مرغ دریائی ام؟!

لذت عجیبم از خیال‌پردازی‌های غنی‌زاده را نمی‌توانم نادیده بگیرم، با اینکه می‌دانم میزانس‌های تاتری کمی آزار دهنده می‌شود و خاطره بازی کارگردان کمی کودکانه!

پایان بد فیلم قابلیت نقد شدن را از اثر سلب کرده است . استفاده غیر قابل توجیه از تخیل دانش به عنوان علاقه مند به بازیگری و هما باعث شده اندک داستان قابل پیگیری اثر بی نتیجه بماند .

ء

اگر غنی زاده قصد ادامه فیلمسازی را دارد باید از عِرقی که به نمایش و عناصر آن دارد کوتاه بیاید و بتواند وارد جهانِ فیلم و سینما شود

مسخره‌باز» بیشتر از آنکه بخواهد حرف و عبرتی را به مخاطب حواله دهد، همان تک‌جمله‌های سیاسی خود را بین آشفته‌بازار تکنیک رها کرده است و قطعاً عمده تماشاگرانش بین این‌همه بازی فرمی و نوستالژیک همان یک جمله را هم گم می‌کنند

مسخره باز قطعا یک ناسینماست و یک تهوع نوستالژیک برای کارگردانی که به درک درستی از سینما نرسیده است.

نظرات متفاوتی درباره‌ی اولین فیلم همایون غنی زاده وجود دارد و اغلب این نظرات پیرامون «تئاتری بودن» این اثر است. اما با اینکه «مسخره باز» دارای میزانسن‌های تئاتری است، توانسته از دوربین بهره‌ی کافی را ببرد و حرفش را با تصویر به مخاطب برساند.

همایون غنی‌زاده کارگردان خلاق تئاتر که آثاری چون می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد، کالیگولا، ملکه زیبایی لی‌نین و ... را روی صحنه برده است در اولین فیلم سینمایی‌اش ما را در دنیایی از تخیل غرق می‌کند. تخیلی که جای خالی‌اش در سینمای ایران میان انبوه فیلم‌های رئال اجتماعی هر سال بیش از پیش احساس می‌شود.

یک دیوانه بازیِ معرکه

اگر تا به حال فرصت تماشای «مسخره‌باز» غنی‌زاده را نداشته‌اید، قطعا کار بسیار واجب و مهمّی داشته‌اید والّا تا به حال باید فیلم را تماشا کرده باشید. هر چند که فیلم را ابدا دوست نداشتم، امّا، به همه دیدن این فیلم را توصیه می‌کنم.  اندر احوال فیلم صرفا این را بگویم که مسخره‌باز، اجتماعی نیست؛ اصلا، فیلم ...