ورود / عضویت
نقدهای فیلم مسخره باز
تحلیل فیلم سینمایی مسخره‌باز با سه مشخصه‌ی تحلیل مکان ساخت فیلم، تحلیل کاراکترهای فیلم و تحلیل رفتار کاراکترهای فیلم در برخورد با موجودیتی به نام زن
کاظم خان (علی نصیریان) صاحب یک سلمانی است که بعد از سال ها کار اکنون پیر شده، دستانش می لرزد
هر شخصیت در فیلم با کلیشه های کلامی خاصی همراه است که کارگردان دوست دارد با آنها بازی کند و با تکرار بجای این دیالوگ ها مخاطب را با خود همراه می کند و بعضا لبخند را بر لبان تماشاگران می نشاند...
لذت عجیبم از خیال‌پردازی‌های غنی‌زاده را نمی‌توانم نادیده بگیرم، با اینکه می‌دانم میزانس‌های تاتری کمی آزار دهنده می‌شود و خاطره بازی کارگردان کمی کودکانه!
پایان بد فیلم قابلیت نقد شدن را از اثر سلب کرده است . استفاده غیر قابل توجیه از تخیل دانش به عنوان علاقه مند به بازیگری و هما باعث شده اندک داستان قابل پیگیری اثر بی نتیجه بماند .
پیچیده‌گی اولین واژه‌ای است که در نخستین‌بارِ تماشای مسخره‌باز به ذهن می‌رسد. همه‌چیز متفاوت است و در ظاهر سخت -از تعدد رخدادها و شخصیت‌ها (به عنوان جزئیات متن) و شیوۀ تصویری/ تدوینیِ یک موقعیت پوچ‌انگار تا پرداختن به مفهوم ذهنیت یافته‌گی: شیفته‌گی «دانش» (صابر اَبر) به حرفۀ بازیگری و ناتوانی‌اش در پیگیری ...
اینکه «اغذیه‌فروشی» ژان پیر ژونه را دیده‌باشیم فضا و ایده‌اش را بگیریم، اینکه «امیلی پولن» همین فیلمساز را دیده باشیم و تدوین، صدا‌گذاری و کلوزآپ‌های دفرمه شده را از آن تقلید کنیم، کمی وس اندرسن دیده باشیم، کمی کوئن‌ها و بخصوص فیلم «مردی که آنجا نبود» (که آن هم از قضا لوکیشن آرایشگاه یا به قول کاظم‌خان ...
اگر غنی زاده قصد ادامه فیلمسازی را دارد باید از عِرقی که به نمایش و عناصر آن دارد کوتاه بیاید و بتواند وارد جهانِ فیلم و سینما شود
مسخره‌باز» بیشتر از آنکه بخواهد حرف و عبرتی را به مخاطب حواله دهد، همان تک‌جمله‌های سیاسی خود را بین آشفته‌بازار تکنیک رها کرده است و قطعاً عمده تماشاگرانش بین این‌همه بازی فرمی و نوستالژیک همان یک جمله را هم گم می‌کنند
مسخره باز قطعا یک ناسینماست و یک تهوع نوستالژیک برای کارگردانی که به درک درستی از سینما نرسیده است.
نظرات متفاوتی درباره‌ی اولین فیلم همایون غنی زاده وجود دارد و اغلب این نظرات پیرامون «تئاتری بودن» این اثر است. اما با اینکه «مسخره باز» دارای میزانسن‌های تئاتری است، توانسته از دوربین بهره‌ی کافی را ببرد و حرفش را با تصویر به مخاطب برساند.
فیلم "مسخره باز" (داستانی پر از مو!) اولین فیلم سینمایی ساخته ی همایون غنی زاده کارگردان پرتجربه تئاتر است. فیلم "مسخره باز" فیلمنامه خوبی دارد، شخصیت پردازی بی نظیری صورت گرفته است؛ کارگردانی بسیار خوب است، فضای تئاتری، بسیار فیلم را دیدنی تر کرده است و تماشایش سرشار از لذت است. نوآوری و خلاقیت در این ...
همایون غنی‌زاده کارگردان خلاق تئاتر که آثاری چون می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد، کالیگولا، ملکه زیبایی لی‌نین و ... را روی صحنه برده است در اولین فیلم سینمایی‌اش ما را در دنیایی از تخیل غرق میکند. تخیلی که جای خالی‌اش در سینمای ایران میان انبوه فیلم‌های رئال اجتماعی هر سال بیش از پیش احساس می‌شود.
روزی که همایون غنی زاده در جشنواره فیلم فجر جایزه بخش نگاه نو را نگرفت پشت تریبون رفت و چند دقیقه سخنرانی کرد که به لطف صدا و سیما بخشی از آن سانسور شد. من داشتم زنده مراسم اختتامیه جشنواره را نگاه می کردم. بعد کمی چرخ زدم در سایت ها و خلاصه ان بخش سانسور شده را پیدا کردم. بنده خدا چیز خاصی نگفته بود. ...
اگر تا به حال فرصت تماشای «مسخره‌باز» غنی‌زاده را نداشته‌اید، قطعا کار بسیار واجب و مهمّی داشته‌اید والّا تا به حال باید فیلم را تماشا کرده باشید. هر چند که فیلم را ابدا دوست نداشتم، امّا، به همه دیدن این فیلم را توصیه می‌کنم. اندر احوال فیلم صرفا این را بگویم که مسخره‌باز، اجتماعی نیست؛ اصلا، فیلم ...
مسخره باز(1397) فیلمی مادون نقد است، بدین معنی که در طیف نقد پذیری قرار نمیگیرد و منتقد را از ارائه مطالب مفیدی به مخاطب محروم میکند.
تو پرورشگاه صدام می کردند مسخره باز! اما من مشت محکمی حواله صورت یکیشون کردم تا داستان رو شروع کنم./ مسخره‌باز داستان جوانی(صابر ابر) شیفته‌ی بازیگری است که در یک سلمانی کار میکند و شب‌ها بعد از اتمام کار به تمرین بازیگری می‌پردازد. صاحب‌کار او کاظم آقا(علی نصیریان) که فردی معتقد به اصول اخلاقی است سر ماجرایی با سرهنگ کیانی از قدیم‌الایام مشکل دارد. مانفرد(داریوش موفق) که دوست و کارچاق‌کن این سلمانی است شبی وارد سلمانی شده و بیان میکند که موهای بلند زنانه را به قیمت خوب می‌خرد … **تماشای این فیلم به افراد زیر 12 سال توصیه نمی‌شود**