ورود / عضویت
نقدهای فیلم مسخره باز
هر شخصیت در فیلم با کلیشه های کلامی خاصی همراه است که کارگردان دوست دارد با آنها بازی کند و با تکرار بجای این دیالوگ ها مخاطب را با خود همراه می کند و بعضا لبخند را بر لبان تماشاگران می نشاند...
لذت عجیبم از خیال‌پردازی‌های غنی‌زاده را نمی‌توانم نادیده بگیرم، با اینکه می‌دانم میزانس‌های تاتری کمی آزار دهنده می‌شود و خاطره بازی کارگردان کمی کودکانه!
مسخره‌باز» بیشتر از آنکه بخواهد حرف و عبرتی را به مخاطب حواله دهد، همان تک‌جمله‌های سیاسی خود را بین آشفته‌بازار تکنیک رها کرده است و قطعاً عمده تماشاگرانش بین این‌همه بازی فرمی و نوستالژیک همان یک جمله را هم گم می‌کنند
همایون غنی‌زاده کارگردان خلاق تئاتر که آثاری چون می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد، کالیگولا، ملکه زیبایی لی‌نین و ... را روی صحنه برده است در اولین فیلم سینمایی‌اش ما را در دنیایی از تخیل غرق می‌کند. تخیلی که جای خالی‌اش در سینمای ایران میان انبوه فیلم‌های رئال اجتماعی هر سال بیش از پیش احساس می‌شود.
اگر تا به حال فرصت تماشای «مسخره‌باز» غنی‌زاده را نداشته‌اید، قطعا کار بسیار واجب و مهمّی داشته‌اید والّا تا به حال باید فیلم را تماشا کرده باشید. هر چند که فیلم را ابدا دوست نداشتم، امّا، به همه دیدن این فیلم را توصیه می‌کنم. اندر احوال فیلم صرفا این را بگویم که مسخره‌باز، اجتماعی نیست؛ اصلا، فیلم ...
تو پرورشگاه صدام می کردند مسخره باز! اما من مشت محکمی حواله صورت یکیشون کردم تا داستان رو شروع کنم./ مسخره‌باز داستان جوانی(صابر ابر) شیفته‌ی بازیگری است که در یک سلمانی کار می‌کند و شب‌ها بعد از اتمام کار به تمرین بازیگری می‌پردازد. صاحب‌کار او کاظم آقا(علی نصیریان) که فردی معتقد به اصول اخلاقی است سر ماجرایی با سرهنگ کیانی از قدیم‌الایام مشکل دارد. مانفرد(داریوش موفق) که دوست و کارچاق‌کن این سلمانی است شبی وارد سلمانی شده و بیان می‌کند که موهای بلند زنانه را به قیمت خوب می‌خرد …