خاندان اژدها

طراحی صحنه و لباس سریال «خانه اژدها» (House of the Dragon) جذاب اما محدود است. آهنگ‌سازی رامین جوادی، حماسی است. اگر بگوییم موسیقی این سریال ادای احترامی به خود اوست، زیاد بی‌راه نرفتیم. جلوه‌های بصری سریال، استثنایی است، اما این تنها مربوط به اژدهایان می‌شود نه اژدها سواران، زیرا جلوه‌های بصری آن‌ها فاجعه است.

سریال «خانه اژدها» (House of the Dragon) به جز اژدهایان و رکیک بودنش هیچ شباهتی به سریال «بازی تاج‌وتخت» (Game of Thrones) ندارد و این عدم تشابه ممکن است عامل نجات پیش‌درآمد اقتباسی جرج آر، آر مارتین باشد. بااین‌وجود سریال «خانه اژدها» هر چه‌قدر هم که تلاش کند تا موفق شود، باز هم خواهد لغزید. «بازی تاج‌وتخت» استانداردهایی داشت که «خانه اژدها» هیچ‌گاه نمی‌تواند رعایت کند.

بعد از مشاهده شش قسمت از سریال «خانه اژدها» (House of the Dragon)، به آن شانس بیشتری خواهید داد. یک سریال درام و فانتزی فوق‌العاده است که به طرف‌داران سریال «بازی تاج‌وتخت» نیازی ندارد. سریال «خانه اژدها» به مخاطب این فرصت را می‌دهد تا دوباره عاشق وستروس و دنیای جرج آر، آر مارتین شوند.