نقد فیلم‌های در حال اکران

نقد کوتاه فیلم ناگهان درخت

آخرین ساخته صفی یزدانیان روایتی است از مرگ و زندگی از منظر یک شاعر. از همان لحظه آغازین فیلم صدایی را می‌شنویم که مربوط به مردی بالغ است و روی تصویر کودکی از سال‌های نخستین دبستان پخش می‌شود. یک راوی به نام فرهاد (با بازی پیمان معادی) که تماشاگر در آغاز پرده دوم متوجه می‌شود که شاعر و سراینده چند شعر است. کل این فیلم به روایت فرهاد از دوران کودکی تا 50 سالگی خود اختصاص دارد؛ روایتی به شدت شخصی اما مملو از جهان‌بینی و سویه‌های فکری خاص. در بخشی از فیلم شاهد پخش ترانه‌های لورکا با صدای احمد شاملو هستیم و اگر حتا نقش موسیقی را در پرداخت شاعرانه فیلم نادیده بگیریم، باز هم نقش ادبیات در دیالوگ‌ها، کنش‌های شخصیت اصلی فیلم و تفاوت فاحش او با دیگران به واسطه روحیه شاعرانه‌ای که دارد، محرز است.

مائده مرتضوی