جستجو در سایت

1397/02/30 00:00

فراهم کردن یک خانه ی گرم و صمیمی برای دختر بچه ای که مورد تجاوز قرار گرفته توسط یک خانواده ی فرودست و دزد در درام خانوادگی کورئه دا هیروکازو

فراهم کردن یک خانه ی گرم و صمیمی برای دختر بچه ای که مورد تجاوز قرار گرفته توسط یک خانواده ی فرودست و دزد در درام خانوادگی کورئه دا هیروکازو

ترجمه اختصاصی سلام سینما

کورئه دا هیروکازو در طول کارنامه ی کاری خود نشان داده که نگران روابط خانوادگی مانند روابط پدر-پسر است. زیرا این روابط خانوادگی کشف روح جامعه ی ژاپن است. در " دزدان مغازه " او تضاد میان واکنش های نسبت به یک رفتار درست اجتماعی و صمیمیت و شادی یک خانواده ی فرودست را به تصویر میکشد. در خانواده ای که پول به سختی بدست می آید و تمام روش های بدست آوردن آن به گونه ای روا و بحق است که به کودکان نیز آموزش دزدی می دهد. 

این فیلم کوچک و جمع و جور ، یک اثر متفکرانه ی اضافه شده به قصه های در مورد خانواده های خوشحال و غمگین است ( مانند هیچکس نمی داند و پس از طوفان ) که با شخصیت های به یاد ماندنی و نقش آفرینی های باور پذیر تزئین شده و مخاطب را به واکنش نسبت به ارزش های اجتماعی هدایت می کند. چه کارگردانی بهتر از کورئه دا هیروکازو که بجای فریاد زدن قصه ، آنرا در گوشمان زمزمه می کند ، می تواند تضاد ها و مسائل را بوسیله ی یک سبک زیرکانه و سهل و ممتنع از قصه گویی به تصویر بکشد ؟ لذا سرعت آهسته و به اندازه ی فیلم گاهی اوقات ناخوشایند بنظر می رسد. اکران این فیلم قلب بسیاری از سینما دوستان را علاوه بر دنبال کنندگان وفادار کورئه دا خواهد دزدید. بخصوص اینکه در جشنواره ها نیز نمایش داده خواهد شد.

داستان یک خانواده ی فرودست که بوسیله ی اوسامو شیباتا ( لی لی فرانکی ) گرد هم آمده اند ، در یک شب سرد زمستانی آغاز می شود. اوسامو و پسر جوانش شوتا (جیو کایری) که برای دزدی از یک بقالی در یک محله ی مسکونی بیرون زده بودند ، با یک دختر بچه ی 4 ساله مواجه می شوند که از سرما به خود می لرزد. قلب بزرگ اوسامو مانند مخاطبان به درد می آید و او را با خود به خانه می برد تا غذای گرمی به او بدهد.

همسرش نوبایو ( آندو ساکورا ) نمی خواهد که یک نانخور جدید به خانواده شان اضافه شود اما وقتی جای سوختگی های کوچک را روی بازوی دختر بچه می بیند ، نظرش تغییر می کند و اجازه می دهد که آن دختر بچه به عنوان یک عضو جدید در خانواده ی آنها زندگی کند.

هیچ کس راجع به کودک ربایی سوالی نمی پرسد (با اینکه قاعدتا همین اتفاق برای دختر بچه افتاده است). یوری کوچک (ساساکی میو) بنظر بسیار خوشحال می آید و با شوتا اخت می شود. نوبایو نسبت به او حس مادرانه پیدا می کند و مادربزرگ خردمند خانواده (کی کی کیلین ) به او علاقه مند می شود و همچنین دختر بزرگ خانواده آکی ( ماتسوکا مایو ) که در یک باشگاه رقص کار می کند.

در واقع ، همه در آن خانه ی قراضه و قدیمی که توسط آپارتمان های ناشناس احاطه شده ، خوشحال هستند. فرانکی نقش پدری را بازی می کند که دارای یک بی وجدانی جذاب است ، او به شکلی مسری شاد و بی پرواست. اما تنش در داستان فیلم از آنجا شروع می شود که پلیس از ناپدید شدن یوری مطلع می شود و خانواده ی اوسامو بجای پس دادن او ، موهایش را کوتاه می کنند و نامش را به رین تغییر می دهند.

علامت سوال بزرگ دیگر این است که اعضای این خانواده به غیر از ارتباطشان بدلیل دزدی ، چه نسبتی با یکدیگر دارند. برای اوسامو بسیار مهم است که شوتا او را با نام پدر صدا بزند اما شوتا نمی تواند خود را راضی کند تا این کار را انجام دهد. آکی که به دلایلی از نام خواهرش سایاکا که هیچ وقت او را ندیده استفاده می کند ، به شدت به مادربزرگش وابسته است اما با والدین فرضی اش اوسامو و نوبایو رابطه ای بسیار معمولی دارد. این راز ها و بقیه ی آن به یکباره در نیم ساعت پایانی فیلم فاش می شوند که شامل یک پایان بندی طولانی و احساسی است.

مانند فیلم هیچکس نمی داند محصول سال 2004 از همین کارگردان ، که در آن چهار کودک در یک آپارتمان رها شده و خودشان مجبور به امرار معاش خود هستند ، داستان دزدان مغازه نیز از یک اخبار محلی الهام گرفته شده است. کورئه دا به وسیله ی کارگردانی دقیق و کارآمد خود و نقش آفرینی های بسیار طبیعی این پارادوکس را به تصویر می کشد که آنها با هر انگیزه ی پستی که برای کارهایشان مثل دزدی ، جیب بری ، گول زدن مردم و گدایی کردن از آنها ، چاپیدن پول از اقوام دور دارند اما یک زندگی شاد و صمیمی برای یوری ساخته اند. کاری که والدین بی مهر ، قانون شکن و خشن یوری برای او نکردند.

آندو ساکورا که بازیگر بسیار خوبی است ، کاملا برای نقش همسر اوسامو بدرستی انتخاب شده است. همینطور کی کی کیلین در نقش مادربزرگ که حضور پررنگی در اتفاقات تعیین کننده ی قصه دارد.

در اولین همکاری با " کندو ریوتو " بعنوان فیلمبردار ، کورئه دا به فیمش ظاهر گرم تر و رک تری نسبت به کار های قبلی اش مثل " قتل سوم " داده است. آهنگساز فیلم " هوسونو هارومی " با قطعه ی خود احساس غلیان کننده و هم چنین کودکانه ای را به سکانس های فیلم بخشیده است.

منبع : هایوود ریپورتر